Adam Asnyk
Daremne żale 1
Daremne żale, próżny trud, Bezsilne złorzeczenia! Przeżytych kształtów żaden cud Nie wróci do istnienia. 5 Świat wam nie odda, idąc wstecz, Zniknionych mar szeregu: Nie zdoła ogień ani miecz Powstrzymać myśli w biegu. Trzeba z Żywymi naprzód iść, 10 Po życie sięgać nowe: A nie w uwiędłych laurów liść Z uporem stroić głowę! Wy nie cofniecie życia fal! Nic skargi nie pomogą! 15 Bezsilne gniewy, próżny żal! Świat pójdzie swoją drogą.
Adam Asnyk
Daremne żale 1
Daremne żale, próżny trud, Bezsilne złorzeczenia! Przeżytych kształtów żaden cud Nie wróci do istnienia. 5 Świat wam nie odda, idąc wstecz, Zniknionych mar szeregu: Nie zdoła ogień ani miecz Powstrzymać myśli w biegu. Trzeba z Żywymi naprzód iść, 10 Po życie sięgać nowe: A nie w uwiędłych laurów liść Z uporem stroić głowę! Wy nie cofniecie życia fal! Nic skargi nie pomogą! 15 Bezsilne gniewy, próżny żal! Świat pójdzie swoją drogą.
|