magnetostymulacji towarzyszy opinia skutecznej, bezpiecznej terapii. Poniżej fotki z realcji stosowania pół magnetycznych w medycynie

_________________
medicus curat, natura sanat.

materiały poświęcone stosowaniu ELF MF u osób cięzko pracujących fizycznie (także sport). Wspomniane w treści własności reologiczne związane z krwią pacjenta.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Stenogram wykładu lekarza P.Z.O.Z w Kielcach pani Z. P.t. Analiza zastosowania magnetostymulacji aparatem XXX w nadciśnieniu tętniczym w 12-to miesięcznej obserwacji. [Nieautoryzowany]
Po raz drugi pokazuję pracę dotyczącą leczenia wspomagającego, aparatem XXX, nadciśnienia tętniczego. Na XIV zjeździe pokazywałam pierwszą pracę, której wyniki, bardzo obiecujące, ponieważ udowodniłam wtedy, że po 30-to dniowej aplikacji pola, utrzymuje się efekt hipotensyjny. Zmusiło to mnie do pytania – i co dalej? Stąd następna obserwacja 12-to miesięczna. [następne przeźrocze [n.p.]]
W grupie badanej było 98 pacjentów, których losowo podzielono na dwie grupy. Grupa kontrolna, która nie stosowała pola i grupa badana, w której zastosowano aplikację XXX, przy czym w grupie tej w formie podwójnej ślepej próby, wybrano 10 [osób] pacjentów, którzy stosowali program placebo. Ani ja, ani pacjent nie wiedział czy stosuję aplikację pozorowaną czy rzeczywistą. W badaniu tym przeprowadzono randomizację obu grup, która stwierdziła, że grupy, kontrola jak i badania są jednorodne w teście Studenta, co do wieku, co do rozkładu płci. Również wykonano test oceny przed zastosowaniem pola i obie te grupy były jednorodne.[n.p.]
Pacjenci w przedziale wiekowym 20 a 80-tym rokiem życia, przy czym najwięcej było w wieku około 60 lat. Pacjenci byli w różnym stopniu rozwoju choroby nadciśnieniowej, od pierwszego do trzeciego, przy czym aż 70% to pacjenci z II stopniem nadciśnienia. Pacjenci stosowali mono i politerapię, około 68% pacjentów było w politerapii i wszyscy ci pacjenci mieli rozpoznane nadciśnienie tętnicze najmniej rok przed rozpoczęciem badania i było to nadciśnienie samoistne.[n.p.]
Ocenę efektów leczenia przeprowadzono na podstawie badania fizykalnego, wstępnego. Pomiar ciśnienia przed zastosowaniem, w 10-tym, 20-tym, 30-tym dniu aplikacji, 10 dni po zakończeniu a następnie w 30-to dniowych odstępach przez 11 miesięcy. Również pytaliśmy pacjentów, prosiliśmy o wypełnianie kwestionariuszy, co do wystąpienia subiektywnych objawów poprawy kliniczne pod postacią zaniku bólów głowy, zawrotów, czy zaburzeń koncentracji. Jak państwo widzicie, pomiar wyniku ciśnienia tętniczego był prowadzony w ten sposób tzn. pierwotnie pomiar wykonywano po 5-ciu minutach leżenia, następnie w pozycji siedzącej. Natomiast u osób, które stosowały aparat po 5-ciu minutach od zakończenia aplikacji, w pozycji leżącej a następnie siedzącej.[n.p.]
Zastosowaliśmy pola magnetyczne i metoda aplikacji:
A1, M2, P2Int0,5 przez 7 dni
A1, M2, P1 Int 1 przez 7 dni
A1, M2, P3Int2 przez 7 dni
A1, M3, P2Int2 przez 9 dni, przy czym aplikacje te były stosowane z sobotnio- niedzielną przerwą. W następnym tygodniu pacjenci zmieniali system aplikacji.[n.p.]
Magnetostymulację przeprowadzano o stałej porze dnia dla danego pacjenta na tym samym aplikatorze i pacjenci nie zostali poinformowani, co do celu i metody działania aparatury, stąd wykluczono zadziałanie psychologiczne.]n.p.]
Ocena statystyczna została wykonana metodą [] i co zaobserwowano?
W dobie zerowej ciśnienie skurczowe i rozkurczowe zarówno u kobiet jak i u mężczyzn było statystycznie nieznamienne tzn. porównywalne w obu grupach. Stwierdzono istotne statystycznie zmiany dynamiki ciśnienia tętniczego w czasie całej obserwacji 12-to miesięcznej w grupie badanej. Lepszy efekt hipotensyjny u kobiet i mężczyzn stosujących XXX w stosunku do grupy kontrolnej a także silniejszy efekt hipotensyjny uzyskano u mężczyzn. W tej obserwacji wygląda na to, że mężczyźni są bardziej wrażliwi na pola magnetyczne.[n.p.]
Tak wygląda porównanie grupy kontrolnej – na żółto – i grupy badanej, jeżeli chodzi o efekt wpływu na nadciśnienie skurczowe w czasie całej obserwacji. Jest to o tyle ciekawe, że jak państwo zobaczycie na początku tzn. w momencie stosowania pola od 1 do 10-tej doby widzimy ewidentny wzrost ciśnienia tętniczego, o czym należy pamiętać przy rozpoczynaniu leczenia. Dopiero około 30-tej doby aplikacji dochodzi do obniżenia się ciśnienia i efekt ten utrzymuje się przez cały czas, uzyskując wyniki najniższe między 120 a 180 dniem po aplikacji i utrzymuje się w sposób trwały do końca obserwacji. Wszystkie doby, oceniając po kolei w programie –‘ANAWA’ (zapis fonetyczny), jest to efekt hipotensyjny istotny statystycznie w każdym tym miejscu oceny, przez 365 dni, „p”, które nam mówi, jest mniejsze od 0,001. [n.p.]
Jeżeli popatrzymy na ciśnienie rozkurczowe, efekt jest podobny, co prawda niższy niż dla ciśnienia skurczowego, ale utrzymuje się tak jak dla ciśnienia skurczowego i między 120 a 180-tą dobą obserwacji, efekt jest najbardziej widoczny.[n.p.]
Zadałam sobie pytanie – jak wygląda w płciach? Jak państwo widzicie u kobiet ciśnienie skurczowe obniżyło się najsilniej w 12-tej dobie i ta różnica jest różnicą istotną statystycznie, właśnie w granicach, „p” poniżej 0,001 i utrzymuje się do końca obserwacji.[n.p.]
Tak samo jest to obserwowane dla ciśnienia rozkurczowego. Niemniej jednak, gdy popatrzycie jak to wygląda u mężczyzn [n.p.], widać, że odpowiedź ta była dużo silniejsza, bo maksymalny spadek średni, podkreślam, ciśnienia skurczowego u mężczyzn wynosi aż 19 mm Hg. Ten efekt hipotensyjny, silniejszy, utrzymuje się na tak niskich poziomach u mężczyzn, dłużej niż u kobiet i porównując efekt wyjściowy i efekt końcowy, jest tak samo istotny statystycznie w granicach „p” = 0,001. [n.p.]
Ciśnienie rozkurczowe nie ma tak widocznego efektu, chociaż jest on cały czas istotny statystycznie i co ważne, trzeba tu zwrócić uwagę, że ten pik między 1 a 10-tą dobą aplikacji, jest większy wzrost ciśnienia u mężczyzn niż u kobiet. [n.p.]
Jakie wnioski?
Magnetostymulacja wpływa istotnie statystycznie na poziom, zarówno, ciśnienia skurczowego i ciśnienia rozkurczowego.
Jeśli chodzi o ciśnienie skurczowe.
W okresie aplikacji pola magnetycznego obserwuje się początkowo wzrost ciśnienia skurczowego średnio o 10 mmHg, od 1 do 10-tej doby, następnie ciśnienie obniża się, uzyskując wartości najniższe po 3 miesiącach od zakończenia leczenia i utrzymuje się na tym poziomie przez okres 2 miesięcy, po czym nieznacznie wzrasta o około 5 do 7 mmHg i powraca do uzyskanego efektu po 10-ciu miesiącach obserwacji. Jeżeli chodzi o ciśnienie rozkurczowe, również początkowo dochodzi do wzrostu ciśnienia w pierwszych 10-ciu dniach aplikacji, wzrost jest mniejszy niż w ciśnieniu skurczowym a następnie obniża się średnio o 10 mmHg w dobie 30-tej, uzyskując najniższe parametry w 120-tej dobie aplikacji. Efekt obniżenia ciśnienia rozkurczowego, prawie na poziomie stałym, utrzymuje się przez 8 miesięcy obserwacji po stosowaniu pola.
Chciałam odpowiedzieć na pytanie – czy jest to efekt działania psychologicznego? Czy tak jest naprawdę?
10% pacjentów było poddane efektowi placebo w podwójnej ślepej próbie. Widzicie jak u nich układają się ciśnienia przez cały czas obserwacji. Widać tutaj, ze zmiana ciśnienia była minimalna, co dowodzi tego, że to właśnie pola magnetyczne wpływały istotnie statystycznie na obniżenie ciśnienia u pacjentów, którzy mieli rzeczywiście stosowane pola magnetyczne.[n.p.] porównując teraz pacjentów z grupy kontrolnej, widzicie, że również w czasie tej obserwacji, występuje istotnie statystyczna różnica między ciśnieniem skurczowym kobiet i mężczyzn w grupie kontrolnej, niemniej jednak ta istotność statystyczna jest niższa niż w grupie badanej i „p2” obserwacji wynosi 0,007 dl ciśnienia skurczowego[n.p.] natomiast dla ciśnienia rozkurczowego 0.0028.[n.p.]
Co za tym idzie?
U kobiet w trakcie obserwacji różnice ciśnienia skurczowego w trakcie całego badania, wynosiły maksymalnie 10 mmHg a rozkurczowego 8.[n.p.] natomiast w grupie badanej widać, że jak początkowo, to wcześniej pokazywałam, odpowiedź u mężczyzn jest dużo silniejsza i wzrost ciśnienia. Później to ciśnienie rozkurczowe znacznie się obniża i efekt hipotensyjny jest lepszy niż u kobiet. Te wyniki są istotne statystycznie i „p” w obu grupach ciśnienia skurczowego i rozkurczowego wynosi 0,0001. [n.p.]
Porównując, więc grupę badaną, można powiedzieć, iż efekt hipotensyjny jest znamienny statystycznie w grupie badanej w obu płciach w czasie całej obserwacji. Również tutaj widzimy silniejszy efekt hipotensyjny u mężczyzn. W pierwszych 10-ciu dniach stosowania pola występuje wzrost średniego ciśnienia o 18 mmHg u mężczyzn, natomiast u kobiet do 7 mmHg.[n.p.] Również widzimy to lepsze obniżenie ciśnienia skurczowego między 120 a 180-tą dobą obserwacji u mężczyzn i jak wcześniej powiedziałam, obniża się ono maksymalnie o 18 mmHg a o 10 mmHg utrzymuje się do końca obserwacji.[n.p.] wiąże się z tym jak państwo się domyślacie, obniżenie dawki leków hipotensyjnych stosowanych u pacjentów i to jest chyba najważniejsze, że widzimy, że aż u 53,3% pacjentów, stosowanie pól magnetycznych, obniżyliśmy dawkę leku, zarówno mono jak i politerapii. Licząc sumarycznie, natomiast w grupie kontrolnej tylko u 22% w tym samym czasokresie.[n.p.] i to, co u pacjenta szczególnie ważne, pytaliśmy pacjentów o występowanie częstości bólu głowy. I tu nie przedstawię wszystkiego ze względu na czas wykładu, w skali 4-ro punktowej bólu, w grupie badanej widać statystycznie znamienne zmniejszenie, obniżenie ilości występujących dolegliwości bólowych. Tak samo dobry efekt uzyskano przy obserwacji zawrotów głowy i w zaburzeniach koncentracji uwagi.
Podsumowanie.
Zastosowanie pól magnetycznych aparatu XXX, wzmacnia efekt hipotensyjny leczenia farmakologicznego istotnie statystycznie. Długotrwały efekt leczniczy uzyskuje się po zastosowaniu 30-tu zabiegów magnetostymulacji. Działanie hipotensyjne 30-to dniowej aplikacji stwierdza się w ciągu całej rocznej obserwacji po zastosowaniu pola magnetycznego i to działanie jest istotne statystycznie.[n.p.]
Lepsze działanie obniżające ciśnienie skurczowe i rozkurczowe, uzyskano u mężczyzn, lecz u obu płci było istotne statystycznie. Wiek nie miał wpływu na wynik obserwacji. Test korelacji i regresji potwierdził nam, że niema to wpływu. U wszystkich chorych, bez względu na stopień zaawansowania choroby uzyskano dobry efekt hipotensyjny rozpatrując okres 12-tu miesięcy.[np.]
Redukcję dawek leków hipotensyjnych przy zastosowaniu monoterapii uzyskano u 8,2% chorych grupy kontrolnej 24,5% u pacjentów grupy badanej poddanej polu magnetycznemu. W politerapii u 12,5% z grupy kontrolnej i u 28,5% grupy badanej.
Subiektywna ocena pacjentów
Zastosowanie leczenia XXX leków hipotensyjnych skłania do jeszcze szerszego propagowania łącznego wykorzystania obu metod. Bóle ustępowały u 6% więcej w grupie badanej, zawroty głowy zniknęły 3 razy częściej niż w grupie kontrolnej z zaburzenia koncentracji uwagi zmniejszały się o 20% częściej niż w grupie kontrolnej.
Odpowiedzi na pytania.
- Działanie pola na mężczyzn obniża poziom estrogenu, natomiast podwyższa poziom testosteronu.
- jest to badanie przeprowadzane w warunkach klinicznych POZ-u, więc niema możliwości wykonania badań chemicznych na tym etapie. To samo dotyczy badań Holterowskich.
Lek. med. p. Anna
Z własnego doświadczenia wiem, że zastosowanie programu M3P2 lub M2P3 nie daje wzrostu ciśnienia po pierwszych zabiegach. Natomiast zastosowanie programu z P1 daje taki wzrost.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Badania w XX wieku nad efektami stosowania pól elektromagnetycznych na organizmy:
W audycjach „Bayerischer Runfunk” pt „Godziny przyjęć, porady medyczne” w latach 80-tych i 90-tych XX w toczyła się dyskusja nad możliwościami uzyskiwania efektów medycznych podczas poddawania organizmów żywych oddziaływaniu pól elektromagnetycznych. W audycji z 03.10.1989 demonstrowano pozytywne skutki terapii polami EM w przypadkach ortopedycznych i nowotworowych( długotrwały brak zrostu kości, jałowa martwica stawów dzieci, guz wielkokomórkowy kości stawu nadgarstka, z pełną odbudową) .
Podczas audycji z 14.07.1994 „prof. dipl. Ing Gerhard Schauf” „Institut fur Medizintechnik Bergische Universitat Wuppertal” opisywał badania:
„przyświecały nam 2 aspekty, jeden to nasze zainteresowanie czysto techniczne, chcieliśmy bowiem wykazać, że pola EM nie mają wpływu na człowieka. Drugi aspekt to ten, że jeśli już rzeczywiście istnieje takie oddziaływanie to w jakim zakresie można zapobiec jego negatywnym skutkom, a jak można korzystać z jego pozytywnego oddziaływania na człowieka. W ciągu 6 miesięcy poddano 700 pacjentów oddziaływaniu pól EM o różnym natężeniu. Szczegółowa analiza krwi miała wykazać ewentualne wpływy fizykalne. Otrzymane wyniki sprawiły początkowo zawód naukowcom z Wupertalu, musieliśmy jednak potwierdzić, że spośród 34 parametrów krwi około 10 reaguje na wpływ pola magnetycznego, więc podlega zmianie. Udowodniono to po przebadaniu 700 pacjentów, prawdopodobieństwo błędu wynosi 1%. Świadczy to jednoznacznie, że takie oddziaływanie istnieje.
np- zbyt wysoka kwasowość krwi wróciła do normy, -krew badanych zaczęła wchłaniać więcej tlenu,-stężenie wapnia i magnezu wzrosło, -nastąpił spadek poziomu lipoprotein.
Priv. Doz. Dr Guido Sell „Bergische Universitat Wuppertal” - „Każda choroba, każdy uraz prowadzi do zaburzeń materii to pole magnetyczne poprawia te zaburzenia, poprawia parametry układu oddechowego dzięki czemu tlen we krwi zostaje wzbogacony i to prowadzi do uzyskania dobrego samopoczucia. Mogę oddziaływać na nadciśnienia i podciśnienie, oddziaływać pozytywnie, spowodować gojenie się otwartych ran powstałych na skutek cukrzycy czy choroby żył. Najważniejsze to utrzymanie, stabilizacja sztucznych stawów w miejscu implantacji, przede wszystkim endoprotezy stawu biodrowego. W minionych 15 latach nie musieliśmy wymieniać żadnej endoprotezy stawu biodrowego.
Jest wypowiedź Prof. Dr-ing Hubert L. Kõnig – Technische Universitat Munchen” postaram się jego wypowiedź zaprezentować, ale jest na zniszczonej taśmie video i kłopot z odczytaniem.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Referat dr n.med. M. N. – chirurga
p.t „Zastosowanie XXXterapii w praktyce szpitalnej i własnej” wygłoszony na Seminarium szkoleniowym w Szczecinie w dniu 16 .11. 2002 r. [nieautoryzowany]
Nawiasy i wyrażenia w nawiasach to miejsca złej słyszalności
Dziękuję za przyjęcie zaproszenia i bardzo serdecznie witam mojego nauczyciela pana profesora [ ]
Proszę Państwa, nie będę powtarzał tego, co znakomici moi przedmówcy powiedzieli na temat stosowania magnetostymulacji w medycynie. Pragnę jedynie podkreślić, że w mojej specjalności system sprawdza się we wszystkich przypadkach.
Chciałbym powiedzieć to, co głównie nas chirurgów interesuje a mnie pod kątem chirurgii naczyń.
Dzięki firmie posiadamy na oddziale aparat i stosujemy magnetostymulację w postaci aplikatora dużego [maty] i aplikatora małego [poduszki].
Jeśli chodzi o aplikator mały, uważam go za bardzo poręczny w stosowaniu zwłaszcza dla chorych, którzy leżą, nie można ich ostro rehabilitować po operacji. Efekty są znakomite. Zacznę od takiego brutalnego zabiegu, jakim jest amputacja. Często się zdarza, że w chirurgii kikuty po amputacji goją się źle. Zwłaszcza źle goją się u kobiet, które cierpią na cukrzycę. I tutaj, co się okazało? Po zastosowaniu aplikatora małego uzyskaliśmy we wszystkich przypadkach w szybszym czasie, bez komplikacji 100% gojenie, oczywiście prawidłowo regulując cukrzycę. Mało tego, chorzy z czasem nadawali się do zaprotezowania [ ].
Uważam, że to jest jednym z podstawowych, jeśli chodzi o aplikator mały w stosowaniu w niedokrwionych kończynach, niegojących się. Stosowanie tego aplikatora jest jednym z znakomitych środków.
Następnie druga choroba to są owrzodzenia podudzi występujące w przewlekłej niewydolności żylnej u chorych z zespołem pozakrzepowym. Obecni tu koledzy z POZ potwierdzają, że jest to zmora lekarzy w przychodni i lekarzy chirurgów. Stosowanie aplikatora dużego i plus aplikatora małego powoduje poprawę w gojeniu tych owrzodzeń.
Następna sprawa to angiopatie cukrzycowe. Również, jeżeli mamy chorego, który ma początkowe zmiany niedokrwienne związane z miażdżycą i cukrzycą, położenie chorego na dużej macie i następnie jeszcze dodatkowo zastosowanie aplikatora małego, poprawia wyraźnie stan tych pacjentów. Często jest tak, że do nas trafiają bardzo często chorzy, którzy np. trafia z zgorzelą palca, nie chodził pacjent czy pacjentka latami do lekarza. Okazuje się,że badanie cukru 600, 500. Są to ciężko chorzy. Co robić? Oczywiście w pierwszej kolejności musimy go wyprowadzić z ciężkiej cukrzycy, wykonać odpowiednie badania, zastosować odpowiednią dawkę insuliny i wtedy pomocna okazuje się duża mata. Oczywiście, jeśli trzeba to musi nastąpić amputacja tego palca, ale przy gojeniu naprawdę stosowanie magnetostymulacji bardzo pomaga.
Jest taka zasada, że najpierw stosujemy aplikator duży na całe ciało a potem mały. Natomiast, jeżeli chory nie może się poruszać, nie nadaje się do przewożenia do gabinetu, bo mamy osobny boks do stosowania Vioforterapii, to przynosimy poduszkę do łóżka chorego, podłączamy i rzeczywiście dolegliwości układu się zmniejszają.
Występuje zjawisko histerezy bólowej. Mianowicie u chorych, którzy mają bóle związane z niedokrwieniem, po zastosowaniu aplikatorów, przez pewien czas po zabiegu nie występują dolegliwości bólowe. Tego typu zjawisko również obserwujemy w stosowaniu u chorych ambulatoryjnych.
Przejdę z chorób naczyń do innych.
Zgłaszają się do nas chorzy z cieśnią nadgarstka. Stosujemy mały aplikator. Mam pacjentkę, była praktycznie na wszystko uczulona. Po zastosowaniu samego małego aplikatora, doszło do ustąpienia objawów charakterystycznych dla zespołu kanału nadgarstka.
W tej chwili zgłasza się bardzo dużo osób młodych z chorobą Burgera. W czasach, gdy Pan prowadził zajęcia Panie profesorze, choroba Burgera jak nas uczono w 100% dotyczyła mężczyzn i to zwłaszcza palących. Ze względu na to, że kobiety palą podobnie jak mężczyźni ½ na ½, to chciałem powiedzieć, że w tej chwili 35% pacjentów to kobiety. Dalej, chciałem powiedzieć, że choroba ostrzej przebiega u kobiet niż u mężczyzn.
Czy zastosować XXXaparat? Tak.
Księgowa, która z powodu przewlekłego leczenia choroby stanęła przed groźbą utraty dobrej pracy, przyjeżdżała z Koszalina tu do nas. Powróciła do pracy, nie skończyło się amputacją, jaką grożono jej w miejscowym ośrodku.
Wracając jeszcze do chorób żylnych. Przewlekła niewydolność żylna pod postacią rozległych żylaków. Mianowicie stosowanie pól wolnozmiennych magnetycznych, powoduje wzrost napięcia [tonusa] ścian naczynia żylnego, co jest bardzo istotne w tym schorzeniu. A więc osoby, które mają duże żylaki, u których dochodzi do zastoju krwi na obwodzie, niedotlenionej. Ta, nieutlenowana krew szybciej dostaje się do serca powodując dolegliwości bólowe. Zastosowanie magnetostymulacji sprzyja wzrostowi dotlenienia krwi.
Sprawy związane z urazami. Niestety coraz częściej spotykamy się z dużą ilością pobić. Są rozległe krwiaki dotyczące okolic lędźwiowych lub kończyn dolnych. Stosować dużą matę. Uzyskujemy zniesienie dolegliwości bólowych a po 10-ciu seansach uzyskuje się szybsze wchłanianie krwiaków . Programy stosujemy P2M1 a potem jak chory dobrze je znosi to przechodzimy na P2M3. Muszę powiedzieć, że efekty są znakomite.
Chciałbym zaznaczyć, jeśli chodzi o cukrzycę, musimy być bardzo ostrożni w stosowaniu po raz pierwszy pola elektromagnetycznego. Dlaczego? Pod wpływem pola dochodzi do zwiększonego wydzielania insuliny przez komórki [lang] i wówczas, jeśli cukrzyca jest niewyrównana albo chory zjadł mało a dostał dużą dawkę insuliny, może dojść do niebezpiecznego spadku poziomu cukru i powstania objawów niedocukrzenia. Był taki przypadek, starsza pani mówiła, że zjadła a nie zjadła. Starsi mają prawo nie pamiętać. Uczulam, że u chorych, którzy mają cukrzycę bardzo ostrożnie. Jest to jednocześnie wskazówka dla diabetyków, że metoda może mieć zastosowanie w wspomaganiu leczenia cukrzycy. Wiem, że w ośrodku śląskim prowadzi się badania potwierdzające dobre efekty stosowania magnetostymulacji w tej chorobie.
Jeśli stosujemy programy dość silne, każdy pacjent powinien przed zastosowaniem magnetostymulacji być zbadany przez lekarza.
Bardzo dziękuję za uwagę.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Stenogram wypowiedzi Pani prof. BBBB Akademia Medyczna w Szczecinie. Wypowiedź w związku z szkoleniem zorganizowanym przez firmę dla lekarzy stosujących XXXaparatr w praktyce. 2002 r. [nieautoryzowany]
Zanim system XXXaparat zaczęłam stosować w praktyce lekarskiej, kupiłam go dla swoich prywatnych zabiegów, ponieważ przez 4 lata nie mogłam sobie poradzić z degeneracją drobnych paliczków. Pracując w Akademii Medycznej, pracując w zimnej wodzie, bo Akademia nami się nie przejmowała, podchodząc ze 30 razy w czasie ćwiczeń do pacjentów, myjąc ręce za każdym razem w zimnej wodzie, nabawiłam się degeneracji drobnych paliczków. Przez 4 lata moje koleżanki, moje przyjaciółki bardzo chciały mi pomóc oczywiście chemioterapią. Zaowocowało to tym, że miałam tego wszystkiego dość. Zajmując się fizykoterapią, stosowałam i diadynamoterapię, czterokomorowe jakieś prądy, cuda, cuda. Pomagało mi na tydzień, dwa. Postanowiłam jechać do Warszawy na zjazd organizowany przez firmę . Tam na pierwszym sympozjum jeszcze nie byłam do końca przekonana, ale z drugiego sympozjum wróciłam już z XXXaparatem do domu. Nie wierzyłam, że pole, państwo jak położycie ręce na aplikatorze to nie odbieracie żadnych wrażeń. Nie wierzyłam, że to może działać. Pytałam jednego fizyka, drugiego. Właściwie pola nie czujemy, to są nasze subiektywne odczucia. Po każdym zabiegu fizykalnym, stąd medycyna fizykalna nie jest nauczaniem podstawowym. Wiedzę medycyny fizykalnej zdobywamy po studiach, robimy specjalizację po studiach. Wracając do moich rąk. Po kilku tygodniach, czterech, pięciu –jak szybko zapominamy o dolegliwościach –problemy zniknęły proszę oto moje ręce – sprawne, bez bólu, jak za dawnych lat. Wtedy postanowiłam zastosować w mojej praktyce medycznej. Było mi o tyle łatwiej, że cały czas próbowałam stosować najróżniejsze metody, zabiegi fizykalne przenieść do stomatologii. Niestety z miernymi wynikami. Dopiero zastosowanie magnetostymulacji dało przełom w uzyskiwanych efektach.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Piśmiennictwo medyczne dotyczące magnetostymulacji

Liczba pozycji literaturowych 92
Literatura fachowa
Fiedor P., Kęcik T., Niechoda Z., Nowakowski M., Otto W., Pirożyński M., Stanowski E.: "Zarys klinicznych zastosowań laserów". Dom Wyd. Ankar, Warszawa 1995.
Mika T., Kasprzak W.:"Fizykoterapia". Wydanie IV uzupelnione. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001.
Pecyna M.B.: "Wolnozmienne pola magnetyczne w badaniach psychofizjologicznych". Wydawnictwo Akademickie "ŻAK". Warszawa 2001.
Pecyna M.B.: "Wolnozmienne pola magnetyczne w psychoprofilaktyce". Wydawnictwo Akademickie "ŻAK". Warszawa 2002.
Pecyna M.B.: "Psychofizjologiczne spojrzenie na pola magnetyczne niskiej indukcji". Agencja Wydawnicza Medsportpress. Warszawa 2004.
Sieroń A., Cieślar G., Adamek M.: "Magnetoterapia i laseroterapia". Wyd. II poprawione i uzupełnione Śl. AM, Katowice 1994.
Sieroń A.(red.): "Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie.". Wyd. II uzupełnione i poprawione. alfa-medica press. Bielsko-Biała 2002.
Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G.: "Fizjoterapia". Wyd. III rozszerzone i uzupełnione. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003.
Magnetostymulacja, magnetoterapia, światłolecznictwo - podstawy
Cieślar G., Sieroń A., Adamek M.: Łączne zastosowanie zmiennych pól magnetycznych i promieniowania laserowego w medycynie. Fizjoterapia. 1994, 2(4), 20-21.
Drzazga Z., Sieroń A., Liszka G., Wójcik J.: Pola magnetyczne stosowane w magnetoterapii. Baln. Pol. 1997, 39(3-4), 79-94.
Sieroń A., Cieślar G., Adamek M.: Zastosowanie zmiennego pola magnetycznego w medycynie. Fizjoterapia. 1994, 2(4), 22-24.
Sieroń A.: Magnetoterapia - magnetostymulacja. Podstawy cz.I. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 1998, 4, 1-2.
Sieroń A.: Magnetoterapia - magnetostymulacja. Podstawy cz.II. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 1998, 4, 45-46.
Sieroń A., Krawczyk-Krupa A.: Komórkowe efekty oddziaływania wolnozmiennych pól magnetycznych. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 1998, 4, 79-85.
Sieroń A., Cieślar G.: Wymogi bezpiecznego stosowania pól magnetycznych w medycynie. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2000, 6, 87-89.
Sieroń A.: Lasery w rehabilitacji. OPM 2005, 42-43.
Sieroń A.: Pole magnetyczne w medycynie - stan aktualny. OPM 2005, 5, 55-57
Sieroń A., Pasek J., Mucha R.: Lasery w medycynie i rehabilitacji. Rehabilitacja w Praktyce. 2006, 2, 26-30.
Sieroń A., Pasek J., Mucha R.: Światło w rehabilitacji. Rehabilitacja w Pratyce. 2006, 3, 20-23.
Sieroń A., Pasek J., Mucha R.: Magnetoterapia. Rehabilitacja w Pratyce. 2006, 3, 29-32.
Sieroń A., Pasek J., Mucha R. : Pole magnetyczne i energia światła w medycynie i rehabilitacji - magnetoledoterapia. Baln. Pol. tom 49, nr1(107)/2007, str 1-7.
Efekty biologiczne - prace doświadczalne
Duda D., Sieroń A.: Wpływ magnetostymulacyjnego wolnozmiennego pola na krew in vitro. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2003, 9, 135-139.
Jaroszyk F.,Nawrocka H., Warchoł W., Włodarczyk D.: Kinetyka transportu subpopulacji plemników in vitro w zmiennym polu magnetycznym z zakresu ELF. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2004, 10, 91-99.
Paluszak J., Sosnowski P., Mirkut K.: Wpływ zmiennego pola magnetycznego na aktywność enzymów antyoksydacyjnych we krwi szczura. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 1999, 5, 1-5.
Pisula A., Jackowska E., Trojańska A., Łazowski J.: Wpływ jednorazowej magnetostymulacji na elektryczną pobudliwość mięśni. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2004, 10, 119-122.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J.: Wpływ impulsowych pól magnetycznych stosowanych w magnetoterapii i magnetostymulacji na wydzielanie kortyzolu u ludzi. Med. Pracy. 2003, 54(1), 29-32.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J.: Wpływ impulsowych pól magnetycznych niskiej częstotliwości stosowanych w magnetoterapii i magnetostymulacji na wydzielanie hormonów tarczycy u ludzi. Med. Pracy. 2003, 54(4), 335-339.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J.: Skutki biologiczne oddziaływania pól (elektro)magnetycznych niskiej częstotliwości wywierane poprzez ich wpływ na wydzielanie hormonów. Przeg. Lek. 2003, 60, 10, 657-662.
Ocena skuteczności pola magnetycznego
Bąk L., Należyty-Kozak H., Dziewanowski K.: Zastosowanie magnetoterapii u chorych z p.n.n. leczonych w programie powtarzalnych hemodializ. Problemy Lek. 2004, Suplement - VI Krakowskie Dni Dializoterapii 2-4.06.2004.
Dąbrowski M.P.: Immunotropowe właściwości pól magnetycznych. Kliniczne wykorzystanie immunokorekcyjnego wpływu wolnozmiennego pola magnetycznego Viofor JPS. Pediatr. Med. Rodz. 2005, I (I), 78-83.
Sieroń A., Biniszkiewicz T., Sieroń K., Głowacka M., Biniszkiewicz K.: Subiektywna ocena efektów leczniczych słabych pól magnetycznych. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 1998, 4, 133-137.
Sieroń A., Sieroń-Stołtny K., Biniszkiewicz T., Stanek A., Stołtny T., Biniszkiewicz K.: Analiza skuteczności terapeutycznej magnetostymulacji Viofor JPS w wybranych jednostkach chorobowych. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2001, 7, 1-8.
Sieroń A., Sieroń-Stołtny K., Mrugała-Przybyła B.: Aktualne spojrzenie na stosowanie pól magnetycznych w medycynie. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2001, 7, 147-148.
Sieroń A., Cieślar G.: Zastosowanie zmiennych pól magnetycznych w medycynie - 15-letnie badania własne. Wiad. Lek. 2003, 56(9-10), 434-441.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J.: Ocena skuteczności magnetostymulacji w fizjoterapii (badania ankietowe). Wiad. Lek. 2004, 57(1-2) 44-50.
Choroby narządu ruchu
Cieślar G., Rozmus-Kuczia I., Łatka U., Matyszkiewicz B., Krzeszkowiak T., Mrowiec J., Sieroń-Sołtny K., Sieroń A.: Ocena przydatności klinicznej zestawu do magnetostymulacji skojarzonej z energią światła Viofor JPS System Magnetic & Light Therapy w leczeniu zmian zwyrodnieniowych i zapalnych stawów kończyn. Baln. Pol. 2004, 66(3-4), 42-57.
Dobrzyniecka B., Prusek W., Zaremba-Nizioł B., Cieślar G., Sieroń A.: Badanie skuteczności terapeutycznej i tolerancji zastosowania magnetostymulacji systemem Viofor JPS w leczeniu dzieci chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Baln. Pol. 2004, 66(3-4), 86-92.
Janiszewski M.: Wpływ terapeutycznego systemu magnetostymulacyjnego (MRS 2000) na niektóre wskaźniki biomechaniczne narządu ruchu u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 1998, 4, 73-75.
Jankowska E., Pietraszkiewicz T., Thannhauser J., Borodulin-Nadzieja L.: Wykorzystanie magnetostymulacji w terapii zespołów bólowych narządu ruchu (badania własne). Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2000, 6, 29-33.
Pasek J., Mucha R., Sieroń A.: Wolnozmienne pole magnetyczne w leczeniu rwy ramiennej (radiculitis brachialis). Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2006, 2, 93-96.
Pasek J., Mucha R., Sieroń A.:Magnetoledoterapia w leczeniu bólu zmian zwyrodnieniowych stawów kolanowych. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2006, 3, 189-191.
Staś-Rzendkowska K., Halejak R., Pyszkowska J.: Magnetostymulacja w medycynie bólu. Twój Mag. Med. 2004, 11, 15-20.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J., Hyż M.: Ocena skuteczności przeciwbólowej pól magnetycznych o różnej charakterystyce. Baln. Pol. 1999, 61(1-2), 57-81.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J.: Działanie przeciwbólowe pól magnetycznych o różnej charakterystyce. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2002, 8, 5-9.
Osteoporoza
Bilska A., Sieroń A., Wiczkowski A.: Zastosowanie wolnozmiennego pola magnetycznego w leczeniu osteoporozy. Baln. Pol. 1998, 40(3-4), 23-27.
Kubacka M., Cieślar G., Bilska-Urban A., Maciaszek-Łój B., Stanek A., Mostowy A., Szuguła M., Jakubowska D., Strachota-Gorzycka E., Sieroń A.:Zastosowanie krioterapii ogólnoustrojowej i terapii zmiennymi polami magnetycznymi w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej. Baln. Pol. 2003, 65(3-4), 15-20.
Stanosz S., Stanosz M., Wysocki K.: Ocena markerów tworzenia kości u kobiet z osteoporozą eksponowanych wolnozmiennymi polami magnetycznymi. Pol. Merk. Lek. 2004, 17, 99, 229-231.
Choroby neurologiczne
Brola W., Węgrzyn W., Czernicki J.: Magnetostymulacja jako alternatywna metoda objawowego leczenia stwardnienia rozsianego. Wiadomości Medyczne 2001, 1-5.
Bryl A., Paluszak J.: Neuralgia nerwu trójdzielnego: leczenie za pomocą pola magnetycznego o niskiej indukcji. Opis przypadku. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2001, 7, 15-16.
Fibiger W., Starowicz A., Wilk M.: Wpływ magnetostymulacji na jakość życia chorych ze stwardnieniem rozsianym. Krakowskie Centrum Rehabilitacji. Poradnia rehabilitacji dla chorych na stwardnienie rozsiane i inne schorzenia neurologiczne przy Towarzystwie Walki z Kalectwem w Krakowie.
Jędrzejewski P., Cieślik T., Sieroń A., Przybylek K., Przybylek B.: Oddziaływanie wolnozmiennych pól magnetycznych na tkanki żywe. Inż.Biomat. 2001, 17-19, 30-31.
Jędrzejewski P., Cieślik T., Sieroń A.: Zastosowanie kliniczne wolnozmiennych pól magnetycznych - doświadczenia własne. Dent. Med. Probl. 2002, 39, 2, 195-197.
Jędrzejewski P., Cieślik T., Sieroń A.: Doświadczenia własne z wykorzystaniem wolnozmiennych pól magnetycznych w leczeniu bólu. Inż. Biomat. 2003, 26, 13-17.
Kapłun E., Kapłun D., Majcher P., Fatyga M.: Ocena przydatności magnetostymulacji z użyciem aparatu Viofor JPS w usprawnianiu chorych po udarze mózgu. Post. Rehab. 2004, 18, 61.
Michalak K., Jaroszyk F., Jaśkowski P., Kozubski W.: Badania wpływu zmiennego pola magnetycznego wytworzonego przez magnetostymulator MRS 2000 na chorych z zespołem i chorobą Parkinsona. Baln. Pol. 1999, 61(1-2), 38-56.
Pecyna M.B., Murawski P.: Stan relaksacji organizmu ludzkiego w badaniach magnetoencefalograficznych. Zdrowie Publ. 2000, 60, 273-278.
Sadowska L., Mazurek B.: Stosowanie wolnozmiennych pól magnetycznych (magnetostymulacja Viofor JPS) u małych dzieci z zaburzeniami rozwoju psychomotorycznego. Post. Rehab. 2004, 18, 69.
Sieroń A., Cieślar G., Matuszczyk J., Żmudziński J.: Próba wykorzystania zmiennego pola magnetycznego w objawowym leczeniu stwardnienia rozsianego. Pol. Tyg. Lek. 1996, 51(6-9), 113-115.
Sieroń A., Hese T.R., Sobiś J., Cieślar G.: Ocena skuteczności terapeutycznej słabych zmiennych pól magnetycznych o niskiej wartości indukcji u chorych z zaburzeniami depresyjnymi. Psych. Pol. 2004, 38, 2, 217-225.
Sieroń A., Obuchowicz A., Bilska A., Żmudzińska-Kitczak J., Białek-Kaleta J., Małecka A., Sieroń-Stołtny K., Walentek T., Ciesiółka A.: Zastosowanie wolnozmiennych pól magnetycznych w leczeniu 4-letniego chłopca z encefalopatią niedotleniowo-niedokrwienną. Baln. Pol. 2004, 66(1-2), 73-77.
Sieroń A., Obuchowicz A., Jakubowska D., Żmudzińska-Kitczak J., Pietrzak J., Urban K., Kniażewska M., Sieroń-Stołtny K., Mrugała-Przybyła B., Szyguła S.: Zastosowanie pola magnetycznego w leczeniu obwodowego porażenia nerwu twarzowego u dzieci - opis przypadków. Baln. Pol. 2004, 66(1-2), 58-63.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J.: Zastosowanie pola magnetycznego w rehabilitacji chorych po udarze mózgu. Fizjoterapia. 1998, 6(3), 6-8.
Woldańska-Okońska M., Czernicki J., Ostrzyżek A.: Wpływ pól magnetycznych niskiej częstotliwości stosowanych w magnetoterapii i magnetostymulacji na wyniki rehabilitacji pacjentów po udarach mózgu. Post. Rehab. 2004, 18, 82.
Choroby układu krążenia
Cieślar G., Nowak M., Kawecki M., Glinka M., Sieroń A.: Zastosowanie zmiennych pól magnetycznych w leczeniu ran. Leczenie Ran. 2005, 2(4), 99-106.
Marcinkowski D., Kubiak S.: Wpływ pola magnetycznego generowanego przez MRS 2000 na wybrane parametry fizjologiczne, metaboliczne i regulację autonomiczną układu krążenia podczas leczenia uzdrowiskowego. Baln. Pol. 1998, 40(3-4), 18-22.
Miecznik A., Czernicki J., Krukowska J.: Wpływ pola magnetycznego o różnej charakterystyce fizycznej na ciśnienie tętnicze krwi u chorych z zespołami bólowymi kręgosłupa i współistniejącą chorobą nadciśnieniową. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2001, 7, 9-13.
Pasek J., Mucha R., Sieroń A.: Owrzodzenie podudzi: leczenie za pomocą stymulacji magnetycznej skojarzonej z wysokoenergetycznymi diodami LED. Opis przypadku. Acta Bio-Opt. Inf. Med. 2006, 1, 15-17.
Pasek J., Mucha., Gmyrek J., Sieroń A.: Wpływ wolnozmiennego pola magnetycznego systemu Viofor JPS na zachowanie się parametrów ciśnienia tętniczego krwi osób z nadciśnieniem tętniczym. Baln. Pol. 2006, 68(2), 95-100.
Serafin P., Marcinkowski D., Jurczyk J., Serafin Z.: Wpływ magnetostymulacji na zmiany stężenia wybranych elektrolitów u pacjentów z czynnikami ryzyka choroby wieńcowej. Baln. Pol. 1998,40(3-4), 13-17.
Sieroń A., Glinka M.: Wpływ niskozmiennych pól magnetycznych na proces gojenia się ran. Baln. Pol. 1999, 61(1-2),75-81.
Cukrzyca
Sieroń A., Cieślar G., Jochan K., Zatorska B.: Terapeutyczny efekt zmiennych pól magnetycznych u chorych z retinopatią cukrzycową. Baln. Pol. 1995, 37(2), 44-47.
Sieroń A., Cieślar., Biniszkiewicz T.: Terapia za pomocą wolnozmiennych pól magnetycznych - nowa szansa w leczeniu cukrzycy? Diabetologia Doświadczalna i Kliniczna. 2003, 3, 4 299-306.
Sieroń A., Biniszkiewicz T., Sieroń-Stołtny K.: Zastosowanie wybranych metod fizykalnych w leczeniu chorych na cukrzycę. Program edukacyjny PTD. 4(8), 8-11.
Wróbel M., Szymborska-Kajanek A., Karasek D., Biniszkiewicz T., Sieroń-Stołtny K., Grzeszczak W., Sieroń A., Strojek K.: Wpływ wolnozmiennych pól magnetycznych na przebieg bólowej polineuropatii u chorych na cukrzycę - badania pilotowe. Diabetologia Doświadczalna i Kliniczna. 2005, 5, 1, 59-63.
Stomatologia
Lietz-Kijak D., Opalko K., Kijak E.: Magnetoledoterapia jako leczenie wspomagające przewlekłe zapalenie tkanek okołowierzchołkowych zęba - doniesienie wstępne. TPS 2005, 9, 64-66.
Lesiakowski M., Opalko K., Sroczyk M., Piechowicz-Lesiakowska A.: Rehabilitacja nerwu językowego z zastosowaniem wolnozmiennych pól magnetycznych z jonowym rezonansem cyklotronowym - doniesienie wstępne. Nowa Stomat. 2004, 1, 20-23.
Opalko K.: Fizjoterapia w stomatologii z wykorzystaniem wybranych aparatów, część druga. Sukces prywatnej praktyki stomatologicznej. Wyd. Raabe, 2002, 3.
Opalko K., Dojs A., Deka W.: Zastosowanie wolnozmiennych pól magnetycznych w praktyce stomatologicznej. Twój Magazyn Medyczny. Stomatologia i Protetyka. 2003, 1, 9-16.
Opalko K., Dojs A.: Zastosowanie pól magnetycznych generowanych przez aparat Viofor JPS w wybranych przypadkach stomatologicznych. MS Magazyn Stomatologiczny. 2003, 9, 59-62.
Opalko K.: Fizykodiagnostyka i fizykoterapia we współczesnym gabinecie stomatologicznym. As Stomat. 2005, 5, 12-15.
Opalko K., Dojs A.: Wpływ magnetostymulacji na regenerację struktury kości okolicy okołowierzchołkowej zęba w ocenie systemu Digora 2.1. Forum Stomat. 2005, 4(8), 227-230.
Opalko K., Dojs A., Lesiakowska-Piechowicz A., Lesiakowski M.: Magnetostymulacja w leczeniu powikłań stomatologicznych. Przeg. Elektrotech. 2005, 12, 81-83.
Opalko K., Dojs A.: Zastosowanie magnetostymulacji - system JPS, jako leczenie wspomagające przewlekłe zapalenie tkanek okołowierzchołkowych zęba. Forum Stomat. 2005, 1 Wyd. Spec.
Opalko K., Dojs A., Lesiakowska-Piechowicz A., Lesiakowski M.: Magnetostymulacja w leczeniu powikłań stomatologicznych. XV Sympozjum PTZE, Ciechocinek 2005.
Opalko K., Dojs A., Nestorowicz-Obrzut K.: Zastosowanie magnetostymulacji w leczeniu powikłań po replantacji siekacza szczęki - opis przypadku. As Stomat. 2006, 3, 42-45.
Piechowicz-Lesiakowska A., Opalko K., Dorobczyńska G.: Replantacja siekaczy przyśrodkowego i bocznego szczęki wspomagana polem magnetycznym - opis przypadku. Forum Stomat. 2004, I, 16-20.
Piechowicz-Lesiakowska A., Opalko K., Lesiakowski M., Wpływ magnetostymulacji na redukcję bólu pojawiającego się podczas i po leczeniu stomatologicznym. TPS Twój Przeg. Stomat. 2005, 10, 24-25.
Postek-Stefańska L., Brzoza M., Borkowski L.: Zastosowanie pola elektromagnetycznego w leczeniu dużych zmian zapalnych tkanek okołowierzchołkowych zębów - opis czterech przypadków. Czas. Stomat. 2006, 59(1), 12-18.
Preiskorn M., Trykowski J., Żmuda S., Pogorzelski C.: Leczenie suchego zębodołu z zastosowaniem pola elektromagnetycznego. Stomat. Współczesna. 2001, Supl. 2, 27-30.
Skomro P., Balcerzak I., Opalko K.: Zastosowanie magnetostymulacji w okresie adaptacji pacjenta po założeniu stałego aparatu ortodontycznego. Forum Stomat. 2006, 1(9), 14-17.
Sroczyk M., Opalko K., Dojs A.: Zastosowanie magnetostymulacji w leczeniu torbieli zastoinowej błony śluzowej. Mag. Stomat. 2004, 1, 10-12.
Sieroń D., Lipińska K., Cieślik T., Sieroń A., Kuliński M.: Zastosowanie zmiennego pola magnetycznego w stomatologii w warunkach uzdrowiska. Baln. Pol. tom 49, nr1(107)/2007, str. 32-36.

W piśmiennictwie anglojęzycznym określa się tę formę terapii jako "picoTesla magnetic fields","micro Tesla magnetic fields", "weak magnetic fields", natomiast w polskiej literaturze naukowej przyjęto nazwę magnetostymulacja. Nazwa ta trafnie oddaje cechy tej formy terapii.
Pole magnetyczne stosowane w magnetostymulacji określa, obok wyżej wymienionych parametrów, wartość składowej elektrycznej, nie przekraczająca 130 V/m oraz częstotliwość pól : od ułamków do 3000 Hz.
W magnetostymulacji, emitowane są jednocześnie pola EM o różnych (specjalnie dobranych) częstotliwościach, których zdudnienie powoduje powstanie sygnału o skomplikowanej obwiedni.
Podstawą efektu biologicznego działania pól magnetycznych o bardzo niskiej indukcji jest teoria jonowego rezonansu cyklotronowego.
Obserwacje naukowe będące podstawą tej teorii dowodzą, że różne tkanki żywych organizmów absorbują szczególnie silnie tylko określone fragmenty specyficznego w aspekcie indukcji i częstotliwości pola.
Magnetostymulacja jest młodą metodą fizjoterapii, pierwsze naukowo udokumentowane obserwacje poczyniono w ostatnim dwudziestoleciu XX w.

Działanie biologiczne ELFMF
Pełne wyjaśnienie oddziaływania pól magnetycznych o niskiej wartości indukcji na komórki biologiczne wymaga jeszcze wielu badań. Efekty działania przypisuje się głównie indukowanym w tkance, w czasie poddania jej pulsującym polom magnetycznym,bardzo słabym prądom i t.zw siłom Lorentza które:
- powodują wzrost energii drgań błon i/lub jonów
- powodują zwiększenie przepuszczalności błon półprzepuszczalnych
- mają wpływ na procesy neutralne przez sumowanie się bardzo małych potencjałów
- mają wpływ na elektroosmotyczne procesy fizjologiczne
ma to w rezultacie wpływ na:
- wnikanie Ca 2+ do komórek
- przekaźnictwo międzykomórkowe
- aktywność ATP-azozależnej pompy sodowo-potasowej błon komórkowych
- stymulację tworzenia cAMP
- zwiększenie absorbcji białek
- zwiększenie ogólnego transportu przez błonę komórkową
- stymulację tworzenia prostaglandyn E
- zwiększenie zawartości DNA

Wskazania do magnetostymulacji
Wyniki badań klinicznych wykazują, że magnetostymulacja działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo, zwiększa utylizację tlenu i stabilizuje oddychanie komórkowe. Zwiększa w istotny sposób przepływ krwi w naczyniach tętniczych i kapilarach, poprawia też drenaż żylny, przyspiesza proces gojenia ran.
Sugeruje to kierunek wykorzystania klinicznego magnetostymulacji, zwłaszcza w leczeniu chorób ośrodkowego układu nerwowego i narządu ruchu. Najdłuższe obserwacje kliniczne dotyczą zastosowania magnetostymulacji w chorobie Parkinsona, stwardnieniu rozsianym oraz zespołach bólowych narządu ruchu na tle zwyrodnieniowym (zapalnym i pourazowym). Istnieją też udokumentowane wskazania do magnetostymulacji w rehabilitacji po udarach mózgu, chorobie Alzheimera, migrenie, zaburzeniach krążenia obwodowego, trudno gojących ranach i owrzodzeniach.
Magnetostymulacja wykazuje też działanie uspokajające i stabilizuje układ nerwowy wegetatywny.
Intensywne badania nad podstawami chemicznymi, fizycznymi i biologicznymi magnetostymulacji trawają i należy spodziewać się w najbliższych latach rozszerzenia wskazań do stosowania tej formy terapii.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. vol.11.2005
S.Przywara, G.Wallner, A.Dąbrowski, P.Terlecki, T.Zubilewicz, Jerzy Michalak, Jacek Wroński
II Klinika i Klinika Chirurgii Ogólnej oraz Katedra i Klinika Chirurgii Naczyń i Angiologii Akademii im. prof. F.Skubiszewskiego w Lublinie
praca: Owrzodzenie podudzi: leczenie za pomocą stymulacji magnetycznej skojarzonej z wysokoenergetycznymi diodami LED. Opis przypadku
opis przypadku: 86-cio letni mężczyzna, cierpiący od 5 lat z powodu owrzodzenia podudzia lewego na tle niewydolności żylnej, leczony farmakologicznie w sposób standardowy bez zadowalającego efektu. Owrzodzenie z ropnym nalotem zawierającym treść surowiczą, obrzekiem, charakterystycznym gnilnym zapachem oraz duzą komponentą bólową, głębokością około 6 mm i długości 15 mm, duzymi zmianami troficznymi w zabarwieniu i odżywieniu skóry całego podudzia. Przy leczeniu farmakologicznym- nieznaczna ulga w bólu oraz częste utrzymywanie się wysieku z rany były niesatysfakcjonujące (fotografia 1-2).
Leczenie rozpoczeto za pomocą zabiegów magnetostymulacji z diodami LED. Pacjent poddawany zabiegom raz dziennie przez cztery tygodnie. Sposób terapii na fotografi. (.......) Podczas leczenia obserwowano dynamiczną pozytywną zmianę owrzodzenia. Podwyższenie progu bólowego, poprawę zabarwienia skóry, zmniejszenie napięcia powierzchownego, wypełnianie ubytków ziarniną. Po czterech tygodniach zakończono terapię, uzyskując całkowite zamknięcie rany, co obrazują fot. 4 i 5.
16 pozycji literatury

BALNEOLOGIA POLSKA. tom XLVIII. nr 2. rok 2006
Jarosław Pasek, Romualda Mucha, Joanna Gmyrek, Aleksander Sieroń
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej w Bytomiu i Specjalistyczny Szpital nr 2 w Bytomiu
publikacja: Wpływ wolnozmiennego pola magnetycznego systemem [....] na zachowanie się parametrów ciśnienia tętniczego krwi osób z nadciśnieniem tętniczym.
Materiał i metoda:.............................................................
Wyniki:W trakcie zabiegów ..... zauważono, iż w grupie poddanej czynnej magnetostymulacji ciśnienie skurczowe..... obniżało się średnio o 15 mmHg natomiast rozkurczowe o 7 mmHg.....................................................................
Tabele:.................
Wnioski:
1. W badanej grupie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wykazano istotne statystycznie obniżenie wartości wartości ciśnieniatętniczego krwi po zabiegach magnetostymulacji w porównaniu do grupy kontrolnej.
2. Prezentowana metoda może być cennym uzupełnieniem leczenia farmakologicznego osób z nadciśnieniem tetniczym.
3. Słuszne wydaje się zastosowanie terapii wolnozmiennym polem magnetycznym jako uzupełnienie i wsparcie leczenia farmakologicznego w celu obniżeniawartości parametrów ciśnienia tetniczego u pacjentów z chorobą nadciśnieniową.
22 pozycje literatury

Acta Bio-Optica et Informatica Medica 3/2006, vol. 12
Jarosław Pasek, Romualda Mucha, Aleksander Sieroń
Szpital Specjalistyczny nr 2, Katedra i Klinika Chorób Wewętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej oraz Ośrodek Diagnostyki i Terapii Laserowej w Bytomiu.
publikacja:Magnetoledoterapia w leczeniu bólu zmian zwyrodnieniowych stawów kolanowych
Magnetoledoterapia to magnetostymulacja skojarzona z oddziaływaniem na organizm światłem emitowanym przez diody LED. W efekcie uzyskuje się synergistyczne skutki terapii przewyższające efekty uzyskiwane każdą z metod osobno.
Wyniki: Analizując.......można stwierdzić znaczącą statystycznie poprawę - zarówno w obniżeniu sie dolegliwości bólowych badanych pacjentów, jak i znaczne zwiększenie ruchomości badanego stawu. Wydaje się, iż zastosowanie magnetoledoterapii powinno być metodą poprzedzającą leczenie kinezyterapeutyczne, dlatego że zmniejsza ból i w ten sposób umożliwia wprowadzenie ćwiczeń, które są ograniczone utrzymującymi się dolegliwościami bólowymi badanego stawu..........może być metodą leczenia innych tego typu zmian. Ta forma terapii powinna być alternatywą dla niesterydowych leków przeciwzapalnych.

EFEKTY DZIAŁANIA WOLNOZMIENNYCH PÓL MAGNETYCZNYCH
OPISANE W PIŚMIENNICTWIE MEDYCZNYM
1· wzrost aktywności enzymów odpowiedzialnych za energetykę organizmu o 20 – 40%
-wzrost stężenia potasu i magnezu w surowicy krwi
-zmniejszenie dolegliwości bólowych
-zwiększenie sprawności ruchowej
-pozytywny wpływ w leczeniu choroby Parkinsona
-doskonały efekt w schorzeniach narządu ruchu i nadciśnieniu – tętniczym
-wzrost odporności na infekcje
2· intensyfikacja utylizacji tlenu i oddychania tkankowego
3· działanie analgetyczne
-nasilenie reparacji i regeneracji tkanek miękkich i twardych
-działanie wazodylatacje
-działanie angiogenetyczne
-ekspozycja pól magnetycznych opóźnia procesy starzenia się roztworów heminy i hemoglobiny
-wpływ na dystrybucję ważnych jonów
-działanie przeciwzapalne
4· przyspieszenie procesu tworzenia zrostu kostnego
5· działanie przeciw-obrzękowe
6· zapobieganie osteoporozie po-menopauzalnej
7· opóźnianie procesów utraty masy kostnej
-wzrost ciśnienia parcjalnego w tkankach
-wpływ na metabolizm komórkowy i tkankowy
-zmiana szybkości dyfuzji w membranach
-zmiana tarcia cząsteczkowego w płynach ustrojowych
-zwiększenie energii drgań błony komórkowej
-prawidłowe przechodzenie [przez w/w błony] jonów Na, K, Ca i innych
-zwiększenie komórek kościotwórczych
-zmiana [regulacja] wartości pH organizmu
8· efekt piezoelektryczny