czyli zaburzenia łaknienia, bardzo popularna obecnie choroba.

łatwo zobrazować skale zjawiska chodząc po blogach różnych nastolatek.
http://spisownik.ownlog.com/
dziewczyny te często dążą do nierealnej wagi podczas gdy obecnie ich waga jest zupełnie adekwatna do wzrostu. "wspierają" się mówiąc sobie "nie martw się, że Ci się już kręci w głowie, wytrzymasz jedząc tylko listek sałaty dziennie, ja wytrzymałam" i doradzając jak zrzucić, w ich przekonaniu, zbędne kilogramy. Podliczają sobie kalorie którespozyły danego dnia, wyliczają wszelkie cwiczenia i robią sobie wyrzuty, że zjadły zaduzo. Tak to się napędza. Czasami wręcz pragną mieć anoreksje czy bulimie nawet jeśli jeszcze jej nie mają. O swoim odchudzaniu piszą z dumą. O swoich celach mówią otwarcie, niestety, rzadko sa one racjonalne. jak np tu:
"Obecnie 49 kg
Wzrost 167 " pisze http://byc-barbie.blog.onet.pl/
albo tu:
"wzrost: 171-173
(...)
Waga wymarzona: 50 kg" http://ana-nicole.blog.onet.pl/

to tylko przykładowe cele które same w sobie są chore, w internecie niestety, dużo jest takich przykładów, niekiedy bardziej dyrastycznych.

Dzieje się tak głównie za sprawa massmediów które kreują modę na chude/wieszakowate kobiety. Młode dziewczyny chcą czuć się akceptowane w społeczeństwie i atrakcyjne dlatego chcą być coraz chudsze.

"We włoskiej stolicy mody - Mediolanie przed odbywającym się tradycyjnie w lutym pokazami oficjalnie wydano zakaz wstępu na wybieg superchudym i małoletnim modelkom, aby dzięki temu lansować zdrowszy kobiecy wizerunek.

W poniedziałek miasto i przemysł mody podpisały porozumienie, które obejmuje zakaz występowania na wybiegu modelek poniżej 16 roku życia i o wskaźniku masy ciała (BMI) mniejszym niż 18,5.

BMI to iloraz masy ciała wyrażonej w kilogramach i wzrostu (w metrach) podniesionego do kwadratu. Przykładowo modelka o wzroście 173 cm i ważąca mniej niż 55,4 kg nie mogłaby wystąpić na mediolańskim wybiegu.

Występowania na wybiegu modelek o anorektycznej sylwetce zabroniono we wrześniu w Madrycie. W grudniu w Brazylii w reakcji na śmierć modelki, która zmarła w wyniku anoreksji, zapoczątkowano akcję domagania się zakazu pokazywania wychudzonych modelek."

przykre jest, że te wszystkie dziewczyny z obnizoną samooceną nie myślą racjonalnie i popadają w straszne choroby jakimi są anoreksja i bulimia a o swoich chorobach mówią z dumą i swego rodzaju namaszczeniem. Ze wzajemnie się napędzają i motywują, że nie szukają pomocy. Wieszakowate kobiety wcale nie wyglądają ładnie ani sexy!


http://serwisy.gazeta.pl/zdrowie/0,51205,1833728.html kalkulator BMI :)


To zjawisko jest przerazające, a co wy o tym sądzicie? :)

Najgorsz jest to, że z tej choroby nie da się wyleczyć całkowicie. Już nie mówię tutaj o zdrowiu fizycznym - wyniszczone nerki, jakieś zaburzenia hormonalne blabla, ale o psychice. Mam koleżankę, która w 6klasie podst na to chorowała, przy wzroście 160cm 27kg... Teraz już przytyła, brała horomny etc i co? do tej pory się tnie i znowu chce się odchudzać - 'ale przecież to tylko 5kg... już kupiłam sobie środki przeczyszczające, prowokatory wymiotów(...) przecież mam to już za sobą'. Stwierdziła, że to był najgorszy etap w jej życiu, a zarazem najpiękniejszy bo była szczęsliwa i zadowolona ze swojego wyglądu. Chore... I nie da się wytłumaczyć, że są C-H-U-D-E...

Ja w żyicu nie popadne w anoreksje... może i mam obniżoną samoocenę, ale do radykalnych diet nie jestm zdolna xDxDxD Ale to naprawdę straszne... i te modelki też obniżają samoocenę, ale to tylko u niektórych ;/ mi sie np. takie chude i wieszakowate lale nie podobają ;D Ja nie rozumiem dlaczego ludzie sie nie potrafią zaakceptować takimi jakimi są... no ja tez nie umiem, ale to nie sa powody do takich głupot...

_________________
'gdy żar popołudnia stygnie powoli, a cienie wydłużają się na chodniku, w hawajskich koszulach obydwaj dostojni pyskaty skur*iel i wariat pihu' :>
SKAZANI NA SUKCEZZ ^^

a ta modelka która umarła z głodu?straszne.
czytałam o tym reportaz. Panna zaslabła i upadła a inne modelki wezwały pomoc dopiero po jakimś czasie bo dla nich to norma, że one tam mdleją z wycienczenia. No i juz było za pozno. Więc pozniej na niektorych pokazach mody sprawdzali BMI przed pokazami i te o za niskich nie mogły pokazac sie na wybiegu - czytałam, że niektóre dziewczyny po mimo, że wypijały dwa litry wody (2kg) miały BMI ponizej 17! ;o
to chore, chore.

Ja też słyszałam o tej dziewczynie to okropne. W ogóle to takei dążenie do wieszakowości jest chore no ale cóż sa tacy ludzie...

_________________
Żaden człowiek nie jest nielegalny.

You've got a reason to live, say I don't wanna be in love, I don't wanna be in love.

ja nic do nich nie mam, szczerze mi ich żal.
ale te blogaskowe nastolatki które doradzają sobie drakońskie diety, motywują się wzajemnie zeby nic nie jesc i mówią z dumą a wręcz dążą do anoreksji są przykre. Nie dość, że tak głupio sobie doradzają to jeszcze wpływają na siebie destrukcyjnie bo jedna motywuje 2gą do odchudzania. i tak kółko się zamyka. W dodatku coraz więcej jest takich nastolatek. :(

Rok temu prawie popadłam w anoreksje, bo piłam tylko samą wode, a nie jadłam nic, ale wkońcu przeszło mi to i teraz w pewnym stopniu jem co potrzeba. Może to głupie że mówie to akurat w wieku 12 lat, ale nie chce popaść w taką prawdziwą anoreksje i wam też nie polecam

haha :) ja pamiętam swoj okres w zyciu podstawowkowym :)
i pozniejszych latach :)
nie odchudzalam się, nie wydawało mi się, że byłam za gruba ale nie lubiłam jeść albo nie miałam czasu bo spieszylo mi sie do kolezanek. ;)

po pewnym czasie odzwyczaiłam się od jedzenia i jak wchodziłam na szkolną stołówkę i mi sie niedobrze robiło, jedzenie wyrzucałam. Później już ogólnie mało jadłam :)
pamietam, że jeszcze w gimnazjum kręciło mi się w głowie i dokarmiały mnie koleżanki bo potrafiłam nic nie jeść przez 4 dni bo nie było mnie w domu ;p zawsze mowilam, ze zjem na miescie i nigdy nie znajdowalam na to czasu a po 4 dniach juz nawet nie czułam głodu.

W koncu one otworzyły mi oczy :) i zaczełam zmuszać się do jedzenia :)
z tego okresu zostało mi tyle, że nie jadam sniadan, nawet gdyby ktos chciał we mnie wepchnąć sniadanie predzej bym zwrocila niz je zjadla.
teraz jem jeden posiłek dziennie - obiad i mase różnych rzeczy w miedzy czasie :) kanapki, słodycze, owoce etc :)

pamietam, ze na początku musiałam sie zmuszac zeby cos zjesc. :) wnioskuję więc, że do jedzenia można się przyzywczaić albo odzwyczaić. Wazne jest trzeźwe spojrzenie i powiedzenie sobie w odpowiednim momencie STOP.

Ja jak już mówiłam w tamtym roku przez pewien okres w życiu tzw. obraziłam się na jedzenie, ale później zrozumiałam że jedzenie jest potrzebne do życia i do rozwijania i teraz jakoś żyje

no, mózg pochłania 2O% energii :) więc pomyślcie jak destrukcyjne jest takie niejedzenie nie dość, że hormony, osłabienie immunologi i pracy organow wewnetrznych to jeszcze zły wpływ na mózg :)