Hahaha, to ciekawe. Może też kiedyś przestane zmywać? Póki co nie mogę patrzeć na brudne naczynia w zlewie.

Mój ma na odwrót z naczyniami. On raczej sprawdza czy kiedyś same uciekną :P nie potrafię sobie wyobrazić co będzie się działo po zaobrączkowaniu :P

_________________
"Istniejemy, póki ktoś o nas pamięta."

Jestem w stanie przetrawic każdy cudzy nawyk, pod warunkiem, że nie uprzykrza mi życia. Jeśli mąż ma potrzebę sprzatania to ok, ale niech nie próbuje narzucac Tobie swoich przyzwyczajeń.

_________________
http://przepisy.ancymonki.pl/

moja teściowa ma podobnie

Uwielbiam porządek, a co do sprzątania to kiedyś miałam straszne jazdy, cały czas coś porządkowałam, układałam, myłam, czyściłam, teraz kiedy mam mniej czasu trochę się uspokoiłam, ale nie powiem ważne jest żeby porządek był i żeby ktoś pomagał w codziennych obowiązkach domowych:)

To może pomyśleć o pracy w firmie sprzątającej? Przyjemne z pożytecznym.

_________________
www.clean.pl

myślę że sprzątanie u kogoś, za pieniądze nie daje takiej satysfakcji;P

może aż takiej nie daje ale z doświadczenia wiem, że też może dać poczucie dobrze spełnionego obowiązku.

_________________
www.clean.pl

Ale daje pieniądze, a pieniądze dają satysfakcję ;).

Witajcie, mnie utrzymanie porządku w domu dawało wiele satysfakcji. W rytm ciągłego sprzątania wpadłam pod koniec ciąży, gdy z przyczyn zdrowotnych musiałam iść na zwolnienie lekarskie. Dostawałam w domu świra z nudów i szorowałam wszystko, co się dało. Podobnie było na urlopie macierzyńskim, gdy tylko synek ucinał sobie drzemkę ja myłam, polerowałam i odkurzałam wszystko po kolei. Chorobliwe dbanie o porządek odeszło w zapomnienie wraz z moim powrotem do pracy. Popołudnia wolałam spędzać aktywnie z dzieckiem niż sprzątać.