Więc musisz to przetrzymać żeby powiedzieć sobie że było warto,nie zaszkodzi też się rozglądać za czymś nowym w jakichś rozsądniejszych godzinach to też będzie nowe doświadczenie tam też będą nowi ludzie , przerażający jest czas twojej pracy może to zmień w obecnej, bo w tej sytuacji można rzeczywiście sie wykończyć.Gdybyś miała
więcej czasu dla siebie więcej uwagi byś poświęciła relacjom w domu,a reszta sama by przyszła.

A ja uważam, że poprostu musisz postarać się odgraniczać pracę od reszty swojego życia. Znam wiele ludzi, którzy pracują cały tydzień, na nic czasu nie mają i dopiero podczas weekandu ich życie stanowczo się zmienia. Nie twierdzę, że taki tryb życia (który jest już trochę zbliżony do pracoholizmu) jest dobry, ale na początku życia zawodowego większość z ludzi jest na coś takiego skazana.
Postaraj się zapomnieć o pracy podczas weekandu (wiem, że nie będzie to łatwe bo do tego wszystkiego jeszcze studiujesz, a studia czasem wymagają siedzenia nad książkami po nocach) ale chodzi mi o kilka godzin w sobotę czy w niedzielę tylko dla ciebie. Czasem zwykły spacer dużo zmienia, telefon do znajomego, może jakieś (nawet niedługie) spotkanie na mieście z kimś kogo się dawno nie widziało.
Nie wiem, czy to co mówię ma większy sens, ale takie jest moje zdanie.
Pozdrawiam.

Pewnie,kiedy to pisałaś,miałaś kiepski dzień:)Każdy ma dzień zwątpienia:(
Nie wiem na którą masz do pracy,ale może powinnaś wynająć sobie mieszkanie
(przesada!!!) albo pokoik w pobliżu swojego miejsca pracy.Zobacz ile odchodzi czasu poświęconego na dojazd!!!