Ja nigdy stracha nie mam, podobnie kasy ;). Gdybym miał się czegoś bać, to pewnie chodziłbym przerażony każdym skrzypnięciem drzwi, więc wolę mieć dystans, co będzie, to będzie, nie należy się niczego bać.

Ja się w obecnej chwili najbardziej boję się tego, że zabraknie mi pieniędzy na życie.

Hehe, minęło 5 lat od mojego ostatniego wpisu... a ja dalej boję się ciemności. Żal. Nie umiem nic na to poradzić, no cóż.

A czego się jeszcze boję w tej chwili?
Powiecie, że to absurd, ale dopadł mnie strach przed przyszłością. Boję się, że będę kiedyś złą żona, zła matką, że nie będę mogła znaleźć pracy (co jest bardzo prawdopodobne w moich okolicach), że ludzie się mną rozczarują, że nie będę na tyle odpowiedzialna na ile powinnam być. Boję się zmian, nawet tych których sama chcę, bo obawiam się, że nie poradzę sobie w nowych sytuacjach. Jakieś rady?

Tak słowo potrafi zabić, prawie dosłownie. Też boję się jego siły. A tak w codzienności - boję się horrorów. Mam na te filmy za słabe nerwy.

Ciemności ale bardzo panicznie.Nie chcę sie bać.Krępuje mnie to gdy jestem sama z mężczyzną moim.Co mam robić pomóżcie,błagam. :(

Ja boję się ufać ludziom. Boję się być skrzywdzona, zawiedziona, rozczarowana. Boję się mówić o sobie - bo ktoś może to wykorzystać przeciwko mnie. Boję się, że będę grubasem i że na starość ogłuchnę.

Ja boję się bezsilności wobec pomówień i szkalowania,nie tylko w stosunku
do mojej osoby.Boli mnie gdy złym,oczerniającym słowem,krzywdzony jest
ktokolwiek.Najbardziej niemoc boli,wobec takich faktów,gdy nawet
sądy dają wiarę krzywoprzysiężcy.

Myślisz,że ma zdolności psychopatyczne i Cię zabije?

Nie wiem czy ja się zachowuję, jakbym się urwała z choinki, ale ludzie czasem tak na mnie patrzą. Nie wiem co mam wtedy robić.

mięsa