Ja w gimnazjum miałam taka koleżankę która się cięła, za pierwszym razem jak zobaczyłam jej ręce to się przeraziłam ale w miare poznawania tej dziewczyny i długich rozmów z nia też spróbowałam. Tylko raz, mam teraz taka mała bliznę na ręce, ale jakoś nigdy mnie potem do tego nie ciągnęło.
Ja zawsze miałam z czymś problemy, a to po przeprowadzce z kolegami a to znowu z samoocena, czasami ze szkoła, nauczycielami, czasem w domu ale jakoś zawsze umiałam inaczej spożytkować ta agresje.

_________________
'Oh, Natty, Natty,
Natty 21,000 miles away from home, yeah!
Oh, Natty, natty,
And that's a long way
For Natty to be from home'

Znaczy wiesz Alinka to nie było tak że ona mnie namawiała, ja sama chciałam spróbować.
A właśnie dzisiaj mówiliśmy na psychologii troszke o agresji i tak mi się o tym temacie przypomniało ale rozkojarzona bardzo byłam i pamiętam tylko tyle że to jest poważny kryzys i osoby które coś takiego przechodzą rzadko radzą sobie z tym do końca same, często potrzebna jest pomoc specjalisty.

_________________
'Oh, Natty, Natty,
Natty 21,000 miles away from home, yeah!
Oh, Natty, natty,
And that's a long way
For Natty to be from home'

No cóż jeśli mamy problemy emocjonalne to prędzej czy później lepiej wygadać się którejś zaufaniej osobie niż ranić siebie i swoje ciało, żeby sobie ulżyć

Może dlatego że to dla mody, a może dlatego, że ktoś już nie ma siły żyć i robi sobie dobrze poprostu się cinając (nie wiem jak mam napisać to słowo)

moja koleżanka np cięła się bo bluzgała rodzinę, znajomych ( a to wiązało się z anoreksją, przez którą chciała być sama w swoim odchudzaniu ) i żeby ukarać siebie, dać upust swoim emocjom, żeby ich nie krzywdzić sprawiała sobie ból. Trochę takie błędne koło.

Tylko,że jest mnóstwo innych sposobów wyładowania tej "złej"agresji,np.sport lub jakieś inne hobby.
Jeśli znamy taką osobę,która się okalecza-powinniśmy jej pomóc,bo to objaw choroby.