Dz.Ap.17;24-31
"(24) Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką (25) i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko."
Duch przesłania Jezusa wobec kleryklizmu, świątyń, regulacji prawnych kontaktu z Bogiem, przepisów kultowych, Tory i kapłanów był jasny - te sformalizowane i sztywne formy były mu obce i przeciwko takim się wypowiadał. Ekstatyczna i charyzmatyczna epoka Jezusa przemienia się poprzez II i III wiek w instytucję klerykalną z całym aparatem hierarchiczno-prawnym, dogmatami i kultami. Obcowanie z Bogiem odbywa się już poprzez pośredników-funkcjonariuszy. Postać Pawła jest tu o tyle ciekawa, że wielu uważa go za właściwego twórcę chrześcijaństwa.
Widząc przybyłych na mszę "Możemy z nimi porozmawiać"? Tak chętnie ludzie wyjawiają nam swoje problemy? I to w kościele? Czyżby?
